Lasy niepaństwowe

Lasy prywatne stanowią ok. 18% lasów w Polsce. Ponad 70% Starostw Powiatowych powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych leśnikom z Lasów Państwowych. Zgodnie z przepisami ustawy o lasach – Lasy Państwowe zobowiązane są służyć radą i pomocą prywatnym właścicielom lasów w prowadzeniu gospodarki leśnej.

Leśnicy w ramach tych działań na wniosek właścicieli:
•    doradzają prywatnym właścicielom, jak prowadzić gospodarkę leśną,
•    odpłatnie udostępniają sadzonki drzew i krzewów leśnych,
•    wykonują na koszt nadleśnictw zabiegi zwalczające i ochronne w lasach prywatnych, jeśli wystąpią tam organizmy szkodliwe zagrażające trwałości lasów,
•   mogą organizować wykonanie zadań gospodarczych w lesie (w tym sprzedaż drewna), na podstawie umowy z właścicielem lasu,
•  na wniosek właściciela gruntu sporządzają plany zalesień, w przypadkach objętych przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich.

    Dla lasów stanowiących własność osób fizycznych sporządza się uproszczone plany urządzania lasu (w kompleksach pow. 10ha), oraz inwentaryzację stanu lasu (dla lasów rozdrobnionych poniżej 10ha) – na okresy 10 – letnie.
    
Właściciel lub posiadacz lasu, który dokonuje wyrębu drewna w należącym do niego lesie, albo w inny sposób pozyskuje z tego lasu drewno niezgodnie z uproszczonym planem urządzania lasu, lub decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, albo bez wymaganego pozwolenia, podlega karze grzywny. W razie popełnienia wykroczenia orzeka się przepadek pozyskanego drewna.
Drewno pozyskane w lasach niepaństwowych podlega ocechowaniu, a właściciel lasu otrzymuje dokument potwierdzający legalność pozyskanego drewna.
 

kontakt do Specjalisty Służby Leśnej ds. lasów niepaństwowych:

Izabela Knut
tel. 52 334 94 78
kom. 537 977 261
e-mail: izabela.knut@torun.lasy.gov.pl

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Dziwne stosy w lesie

Dziwne stosy w lesie

Przechadzając się wiosną po lesie, niejednego zaciekawią zagadkowe konstrukcje z drewna.

Pierwsze miesiące nowego roku to pora, w której leśnicy wykazują szczególną ostrożność na zagrożenie ze strony owadów uszkadzających drzewa. Należą do nich między innymi chrząszcze z rodziny kornikowatych: Cetyniec większy Tomicus piniperda oraz Cetyniec mniejszy Tomicus minor, które wraz ze wzrostem temperatury stają się aktywne.

Skuteczną obroną przed ich nadmierną działalnością jest wykładanie  tzw. drzew pułapkowych. Ścięte drzewa, ułożone w stosy wydzielają w wiosennym słońcu intensywny zapach, który wabi owady.  W pierwszej kolejności, na pułapki wykorzystuje się tzw. złomy i wywroty - drzewa powalone np. przez silny wiatr.

Miejscem wyłożenia drzew pułapkowych są nasłonecznione fragmenty lasu, w którym spodziewamy się występowania cetyńców. Stosy pułapkowe są co pewien czas sprawdzane pod kątem ich zasiedlenia i stopnia rozwoju owadów. Monitoring pułapek jest kluczowy, gdyż w momencie ich maksymalnego zasiedlenia, ale jeszcze przed wylotem młodych chrząszczy, należy wywieźć je z lasu lub okorować.

Gdy następnym razem zobaczysz podobne stosy drewna w lesie, przyjrzyj się im uważniej. W miejscach gdzie wysypują się jasnobrązowe trocinki znajdują się korytarze cetyńców.

Tekst: Piotr Chybowski