Organizacja

Nadleśnictwo jest podstawową, samodzielną jednostką organizacyjną Lasów Państwowych działającą na podstawie ustawy o lasach. Podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, która prowadzi nadzór i koordynuje działania na swoim terenie. Nadleśnictwa dzielą się na leśnictwa.

 

Nadleśniczy jest kierownikiem jednostki organizacyjnej LP (nadleśnictwa). Kieruje, organizuje i sprawuje nadzór nad całością zagadnień realizowanych przez nadleśnictwo, zarządza podległym mu zespołem pracowników

Zastępca nadleśniczego kieruje Działem Gospodarki Leśnej i pracą leśniczych.

Zastępca nadleśniczego Z1 - kieruje i nadzoruje pracę leśniczych i Działu Gospodarki Leśnej w zakresie: hodowli lasu, sprzedaży drewna i jego obrotu, ochrony lasu, ochrony ppoż., stanu posiadania i urządzania lasu, Leśnej Mapy Numerycznej, zamówień publicznych, użytkowania lasu, użytkowania zależnego i gospodarki łowieckiej.

Zastępca nadleśniczego Z2 - kieruje i nadzoruje pracę Działu Gospodarki Leśnej w zakresie: szkółkarstwa, nasiennictwa i selekcji, edukacji, turystyki, certyfikacji, ochrony przyrody, zadań obronnych, lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa; nadzoruje pracę wyłuszczarni nasion wraz ze stacją oceny nasion, sprawuje nadzór nad komunikacją społeczną.

Stanowisko do spraw kontroli zajmowane jest w nadleśnictwie przez dwóch inżynierów nadzoru. Inżynier nadzoru kontroluje prawidłowość wykonywania czynności gospodarczych w nadleśnictwie oraz zadania wynikające z ochrony mienia i udostępniania lasu. Wydaje zalecenia w zakresie ustalonym przez nadleśniczego i ściśle współpracuje z zastępcą nadleśniczego poprzez wzajemne konsultacje, zgłaszanie uwag i propozycji.

Dział Gospodarki Leśnej prowadzi całokształt spraw związanych z planowaniem, organizacją, koordynacją i nadzorem prac w zakresie selekcji i nasiennictwa, szkółkarstwa, hodowli lasu, ochrony lasu (w tym ochrony przeciwpożarowej), ochrony przyrody i zagospodarowania turystycznego, łowiectwa oraz innych działów zagospodarowania lasu, urządzania lasu, użytkowania lasu oraz sprzedaży drewna i użytków ubocznych, postępu technicznego i technologicznego. Dział ten prowadzi również sprawy związane ze stanem posiadania i  ewidencją gruntów oraz udostępnianiem lasu, a także przygotowuje i obsługuje merytorycznie narady nadleśniczego z kierownikami działów i leśniczymi.

Stanowiska wyodrębnione w Dziale Gospodarki Leśnej w Nadleśnictwie Rytel:

- Specjalista Służby Leśnej ds. hodowli lasu,
- Starszy specjalista Służby Leśnej ds. zagospodarowania lasu i ochrony p.poż,
- Starszy specjalista Służby Leśnej ds. stanu posiadania i mapy numerycznej,
- Starszy specjalista Służby Leśnej ds. gospodarki drewnem,
- Specjalista Służby Leśnej ds. zamówień publicznych i gospodarki gruntami,
- Specjalista ds. edukacji, turystyki i ochrony przyrody,
- Specjalista Służby Leśnej ds. administrowania SILP i gospodarki łowieckiej.

Leśnictwa są podstawową jednostką terenową w nadleśnictwie, w której bezpośrednio prowadzona jest gospodarka leśna. Leśnictwem kieruje leśniczy.

W Nadleśnictwie Rytel wyodrębniono 15 leśnictw w dwóch obrębach leśnych:

Obręb Klosnowo:

- Leśnictwo Funka
- Leśnictwo Kopernica
- Leśnictwo Krojanty
- Leśnictwo Powałki
- Leśnictwo Turowiec
- Leśnictwo Wolność
- Szkółka

Obręb Rytel:

- Leśnictwo Jakubowo
-Leśnictwo Jaty
-Leśnictwo Jeziorko
- Leśnictwo Kosowa Niwa
- Leśnictwo Lutom
- Leśnictwo Młynki
- Leśnictwo Mylof
- Leśnictwo Żukowo

Główny księgowy wykonuje zadania i ponosi odpowiedzialność w zakresie księgowości, finansów, planowania finansowo-ekonomicznego, analiz, sprawozdawczości, a także organizuje i sprawuje kontrolę wewnętrzną, dokumentów finansowo-księgowych. Główny księgowy kieruje działem finansowo-księgowym.

Dział Administracyjno-Gospodarczy zajmuje się całokształtem spraw związanych z pełną obsługą administracyjną nadleśnictwa, prowadzeniem sekretariatu nadleśnictwa, administrowaniem nieruchomościami, sporządzeniem i realizacją planów budowy i zakupów środków trwałych oraz planem remontów w zakresie infrastruktury. Działem tym kieruje sekretarz.

Stanowisko do spraw pracowniczych podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Pracownik prowadzi całokształt spraw kadrowych w nadleśnictwie.

Stanowisko do spraw remontów i BHP podlega bezpośrednio nadleśniczemu. Do zadań pracownika należy koordynacja całokształtu spraw związanych z przestrzeganiem przepisów i zasad bhp w nadleśnictwie, analizowanie przyczyn wypadków przy pracy i skutków chorób zawodowych, a także stanu zdrowotnego załogi, organizowanie badań, szczepień i innej działalności profilaktycznej oraz podejmowanie środków zaradczych w tym zakresie. Zajmuje się również budownictwem i remontami w nadleśnictwie oraz prowadzi zagadnienia związane z budową i utrzymywaniem dróg.

Posterunek Straży Leśnej jest komórką organizacyjną przy nadleśnictwie, powołaną do zwalczania przestępstw i wykroczeń z zakresu szkodnictwa leśnego oraz wykonywaniem innych zadań związanych z ochroną mienia Skarbu Państwa, będącego w zarządzie Nadleśnictwa. Posterunkiem kieruje Komendant, podległy bezpośrednio nadleśniczemu. Skład osobowy posterunku stanowią strażnicy, bezpośrednio podlegli komendantowi posterunku.

Leśniczy-kierownik wyłuszczarni nasion zajmuje się całokształtem spraw związanych z funkcjonowaniem wyłuszczarni nasion i stacji oceny nasion. Zleca prace w wyłuszczarni nasion. Przyjmuje szyszki do łuszczenia oraz wydaje pozyskane w ten sposób nasiona. Kieruje Stacją Oceny Nasion, która zajmuje się oceną nasion przeznaczonych do wysiania w szkółkach leśnych i kreślaniem przydatności zebranych nasion do wysiewu i wyhodowania z nich sadzonek drzew i krzewów leśnych.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?

Jak zwiększyć pochłanianie CO2 przez lasy?

Instytut Badawczy Leśnictwa, na zlecenie Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych, opracował ranking działań dodatkowych, których celem jest zwiększenie ilości dwutlenku węgla pochłanianego przez ekosystemy leśne. W naszych uwarunkowaniach przyrodniczych można podejmować różne działania w zależności cech oraz stanu ekosystemu leśnego.

Drzewa, w procesie fotosyntezy, pobierają dwutlenek węgla („gaz życia”) i przekształcają go w węgiel organiczny – magazynując w drewnie, ściółce czy wzbogacając glebę. W ten sposób ekosystemy leśne przyczyniają się do redukcji stężenia CO2 w atmosferze.

Zdolności lasów do pochłaniania dwutlenku węgla i łagodzenia zmian klimatycznych zależą od wielu czynników, np. wieku, składu gatunkowego czy stanu zdrowotnego drzewostanów. Czynniki zewnętrze (biotyczne i abiotyczne) lub nasze działania mogą wpływać na zmniejszenie lub zwiększenie tych możliwości.

Jednym z elementów prowadzonego przez LP projektu pn. „Lasy Węglowe” jest analiza możliwości certyfikacji dodatkowych ilości dwutlenku węgla, zmagazynowanych przy pomocy precyzyjnie dobranych technik zagospodarowania lasu (np. podsadzenia, wprowadzanie dodatkowych sadzonek czy zalesienia).

W ramach realizowanych na zlecenie DGLP prac badawczych i analiz powstał m.in. ranking działań dodatkowych w leśnictwie wskazujący, które z nich mają największy wpływ na sekwestrację CO2 w ekosystemach leśnych.

Dzięki monitoringowi powierzchni objętych działaniami dodatkowymi oraz powierzchni referencyjnych (gdzie prowadzono standardową gospodarkę leśną) możliwe było określenie szacowanego efektu dodatkowego, czyli ilości dodatkowo związanego węgla w perspektywie np. 30 lat jako efektu zmiany sposobu zagospodarowania lasu.

Prowadzone analizy wskazują, że największy potencjał zwiększania akumulacji węgla mają działania takie jak: podsadzenia, stosowanie dodatkowego wprowadzania sadzonek lub metody Sobańskiego, ochrona gleby podczas prac gospodarczych oraz odnowienie z samosiewu. Wysokie wartości wykazują odnowienia na terenach otwartych (obszary leśne – np. płazowizny, halizny) i zalesianie (obszary nieleśne), co potwierdza potencjał lasu w wiązaniu węgla i wprowadzanie go na terenach, na których go do tej pory nie było.

Ilość zgromadzonego w ekosystemie węgla będzie zależała od wielu czynników, zarówno biotycznych jak i abiotycznych, a także dotychczas prowadzonej gospodarki leśnej. Duże znaczenie w możliwościach doboru optymalnych działań dodatkowych będą mieć m.in. typ siedliska i bonitacji (czyli produktywności siedliska), a co się z tym wiąże, także dostępność wody.

Więcej o projektach LP związanych z ochroną klimatu dowiecie się na stronie: http://www.lasydlaklimatu.lasy.gov.pl