PARKI KRAJOBRAZOWE
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
Zaborski Park Krajobrazowy
Park powstał 28.02.1990 roku (Uchwała nr 11/68/90 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 28 lutego 1990 roku). Początkowo nosił nazwę Chojnicki Park Krajobrazowy. W 1991 roku został przemianowany na Zaborski Park Krajobrazowy (Rozporządzenie nr 1/91 Wojewody Bydgoskiego z dnia 12 stycznia 1991 roku). Powierzchnia jego wynosi 34026 ha, w tym na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Rytel 6290,38 ha. Park położony jest w północno – zachodniej części Borów Tucholskich na Równinie Charzykowskiej, na południowo – zachodnim skraju województwa pomorskiego.
Tucholski Park Krajobrazowy
Utworzony został 9 grudnia 1985 roku uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Jego powierzchnia wynosi 36983 ha, w tym na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Rytel (obręb leśny Rytel) 6660,20 ha. Park położony jest w granicach dwóch województw: kujawsko – pomorskiego i pomorskiego. Lasy zajmują 86,1% powierzchni parku, a głównym gatunkiem ich drzewostanu jest sosna z niewielką domieszką innych gatunków. Pozostałą część parku stanowią użytki rolne, wody, nieużytki, tereny zabudowane, drogi i inne
Asset Publisher
Sprzątaliśmy brzeg Jeziora Charzykowskiego
Sprzątaliśmy brzeg Jeziora Charzykowskiego
Po raz kolejny uczestniczyliśmy w akcji „Sprzątanie Jeziora Charzykowskiego” organizowanej przez Zaborski Park Krajobrazowy. W udziale przypadł nam brzeg jeziora od ujścia Jarcewskiej Strugi do HCEE w Funce, który, patrząc od strony jeziora, jest odcinkiem od „Śmierdziela” do „Zaporoża” (źródło: Mapa Toponimiczna Jezior Charzykowskich).
Ten fragment wschodniego brzegu jeziora tworzą głównie podmokłe łąki objęte ochroną w postaci użytków ekologicznych oraz drzewostany na silnie nawodnionych siedliskach z olchą, wierzbą, czeremchą pospolitą i niezwykłymi grupami i kępami wielopiennych, pokręconych szakłaków. Nawiasem mówiąc chronimy te drzewostany jako powierzchnie „referencyjne”, gdzie nie wykonuje się żadnych zabiegów gospodarczych. Litoral jeziora porośnięty jest natomiast szerokim pasem trzcin, „zamieszkałych” między innymi przez bąki, które „pozdrowiły” nas podczas sprzątania swoim niezwykłym głosem.
Radość z przebywania w pięknych okolicznościach przyrody, podczas spektaklu budzącej się wiosny, zakłócił niestety smutek wywołany widokiem śmieci pozostawionych przez tych, którzy z uroków przyrody KORZYSTAJĄ INACZEJ. Na przykładzie sprzątanego rok do roku odcinka brzegu J. Charzykowskiego, z przykrością stwierdzić musimy, że niestety poprawy w kwestii zaśmiecania środowiska zdecydowanie nie widać. Marzy nam się jako leśnikom, aby tego typu akcje, choć szczytne, stały się niepotrzebne za sprawą mądrego, odpowiedzialnego korzystania przez społeczeństwo z naszych niezwykłych naturalnych dóbr – lasów, jezior, rzek.