urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu (PUL), sporządzanych dla nadleśnictw na okres 10 lat. Projekt PUL jest opracowywany przez specjalistyczne jednostki wykonawstwa urządzeniowego np. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu poprzedza zawsze dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, plan urządzenia lasu, co do zasady, sporządza się na 10 lat, z uwzględnieniem przyrodniczych i ekonomicznych warunków gospodarki leśnej, celów i zasad gospodarki leśnej oraz sposobów ich realizacji, określonych dla każdego drzewostanu i urządzanego obiektu, z uwzględnieniem lasów ochronnych. Jednakże, wyjątkiem od powyższej zasady jest art. 18 ust. 2 ustawy o lasach, w myśl którego, w przypadkach uzasadnionych stanem lasów, a w szczególności wystąpieniem szkód lub klęsk żywiołowych, plan urządzenia lasu może być opracowany na okres krótszy niż 10 lat.

W Nadleśnictwie Rytel na skutek huraganowych wiatrów, które miały miejsce w nocy z 11 na 12 sierpnia 2017 roku, wystąpiły wielkopowierzchniowe szkody, co skutkowało koniecznością skrócenia okresu obowiązywania dotychczasowego planu urządzenia lasu do końca 2019 r., na co zgodę wyraził Minister Środowiska. Aneks do planu urządzenia lasu sporządzonego na lata 2017-2026 dla Nadleśnictwa Rytel, został zatwierdzony Decyzją Ministra Środowiska z dnia 18 marca 2019 roku. Powyższe miało umożliwić wykonanie obiektywnej taksacji i właściwe zaplanowanie zadań z zakresu gospodarki leśnej w rewizji planu urządzenia lasu na lata 2020-2029. Minister właściwy ds. środowiska zatwierdził Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Rytel 04.03.2022 r. (pismo DLŁ-WGL.8100.5.2022.LP).

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Dziwne stosy w lesie

Dziwne stosy w lesie

Przechadzając się wiosną po lesie, niejednego zaciekawią zagadkowe konstrukcje z drewna.

Pierwsze miesiące nowego roku to pora, w której leśnicy wykazują szczególną ostrożność na zagrożenie ze strony owadów uszkadzających drzewa. Należą do nich między innymi chrząszcze z rodziny kornikowatych: Cetyniec większy Tomicus piniperda oraz Cetyniec mniejszy Tomicus minor, które wraz ze wzrostem temperatury stają się aktywne.

Skuteczną obroną przed ich nadmierną działalnością jest wykładanie  tzw. drzew pułapkowych. Ścięte drzewa, ułożone w stosy wydzielają w wiosennym słońcu intensywny zapach, który wabi owady.  W pierwszej kolejności, na pułapki wykorzystuje się tzw. złomy i wywroty - drzewa powalone np. przez silny wiatr.

Miejscem wyłożenia drzew pułapkowych są nasłonecznione fragmenty lasu, w którym spodziewamy się występowania cetyńców. Stosy pułapkowe są co pewien czas sprawdzane pod kątem ich zasiedlenia i stopnia rozwoju owadów. Monitoring pułapek jest kluczowy, gdyż w momencie ich maksymalnego zasiedlenia, ale jeszcze przed wylotem młodych chrząszczy, należy wywieźć je z lasu lub okorować.

Gdy następnym razem zobaczysz podobne stosy drewna w lesie, przyjrzyj się im uważniej. W miejscach gdzie wysypują się jasnobrązowe trocinki znajdują się korytarze cetyńców.

Tekst: Piotr Chybowski