Hodowla lasu
Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.
Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.
Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.
Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dna lasu dochodziła odpowiednia ilość światła.
Kolejnym etapem hodowania drzewostanów jest pielęgnowanie upraw. Polega ono na wykaszaniu chwastów wśród drzewek. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu.
Następną czynnością jest wprowadzanie sadzonek gatunków drzew i krzewów, które mogą stworzyć dolne warstwy drzewostanu, tzw. podszytu. Podszyt sadzony jest na siedliskach ubogich, gdzie z powodu niedoboru związków pokarmowych lub wody gatunki drzewiaste mają niewielką szansę wytworzenia dolnego piętra drzewostanu.
Na siedliskach żyznych, zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy obecnie pod osłoną istniejącego drzewostanu dąb i buk.
Asset Publisher
100 lat Lasów Państwowych w Nadleśnictwie Rytel
100 lat Lasów Państwowych w Nadleśnictwie Rytel
7 listopada 2024 r. Nadleśnictwo Rytel zorganizowało okolicznościowe spotkanie z okazji jubileuszu stulecia Lasów Państwowych.
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele lokalnych władz samorządowych, służb mundurowych, stowarzyszeń, szkół oraz instytucji na co dzień współpracujących z Nadleśnictwem Rytel.
Podczas części kameralnej, nadleśniczy Łukasz Rutkowski przyjął gratulacje, podziękowania za dotychczasową dobrą współpracę oraz życzenia kolejnych, zacnych jubileuszy dla Lasów Państwowych i naszej jednostki. Następnie, zebrani wysłuchali dwóch wystąpień nawiązujących do historii powstania Lasów Państwowych oraz działań Nadleśnictwa Rytel związanych z zagospodarowaniem powierzchni uszkodzonych przez nawałnicę z 11 sierpnia 2017 r.
Po konferencji, przy siedzibie nadleśnictwa zasadzono pamiątkowe drzewko – egzemplarz cisa pospolitego (Taxus baccata) mało znanej odmiany ‘Kórnik’, wyhodowanej w zakładzie doświadczalnym Polskiej Akademii Nauk „Szkółki Kórnickie”. W pobliżu posadzonego cisa odsłonięta została również okolicznościowa tabliczka.
Kolejnym punktem obchodów stulecia Lasów Państwowych w Nadleśnictwie Rytel była część terenowa, podczas której goście mieli okazję własnoręcznie posadzić swój kawałek lasu na przygotowanej wcześniej powierzchni w Leśnictwie Mylof.