Lasy niepaństwowe
Lasy prywatne stanowią ok. 18% lasów w Polsce. Ponad 70% Starostw Powiatowych powierza prowadzenie nadzoru nad gospodarką leśną w lasach prywatnych leśnikom z Lasów Państwowych. Zgodnie z przepisami ustawy o lasach – Lasy Państwowe zobowiązane są służyć radą i pomocą prywatnym właścicielom lasów w prowadzeniu gospodarki leśnej.
Leśnicy w ramach tych działań na wniosek właścicieli:
• doradzają prywatnym właścicielom, jak prowadzić gospodarkę leśną,
• odpłatnie udostępniają sadzonki drzew i krzewów leśnych,
• wykonują na koszt nadleśnictw zabiegi zwalczające i ochronne w lasach prywatnych, jeśli wystąpią tam organizmy szkodliwe zagrażające trwałości lasów,
• mogą organizować wykonanie zadań gospodarczych w lesie (w tym sprzedaż drewna), na podstawie umowy z właścicielem lasu,
• na wniosek właściciela gruntu sporządzają plany zalesień, w przypadkach objętych przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich.
Dla lasów stanowiących własność osób fizycznych sporządza się uproszczone plany urządzania lasu (w kompleksach pow. 10ha), oraz inwentaryzację stanu lasu (dla lasów rozdrobnionych poniżej 10ha) – na okresy 10 – letnie.
Właściciel lub posiadacz lasu, który dokonuje wyrębu drewna w należącym do niego lesie, albo w inny sposób pozyskuje z tego lasu drewno niezgodnie z uproszczonym planem urządzania lasu, lub decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej, albo bez wymaganego pozwolenia, podlega karze grzywny. W razie popełnienia wykroczenia orzeka się przepadek pozyskanego drewna.
Drewno pozyskane w lasach niepaństwowych podlega ocechowaniu, a właściciel lasu otrzymuje dokument potwierdzający legalność pozyskanego drewna.
kontakt do Specjalisty Służby Leśnej ds. lasów niepaństwowych:
Izabela Knut
tel. 52 334 94 78
kom. 537 977 261
e-mail: izabela.knut@torun.lasy.gov.pl
Asset Publisher
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Ochrona starolasów – nasza odpowiedzialność za przyszłość lasów
Lasy Państwowe podejmują kolejne kroki w kierunku ochrony najcenniejszych przyrodniczo terenów leśnych. W centrum naszych działań znajdują się dziś starolasy – obszary o wyjątkowej wartości ekologicznej i przyrodniczej, które stanowią kluczowe siedliska dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt.
Trwają intensywne prace nad procesem wyznaczania lasów pod szczególną ochroną. Dziś w Dyrekcji Generalnej odbyło się spotkanie kierownictwa Lasów Państwowych i zastępców dyrektorów regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych ds. zrównoważonej gospodarki leśnej w sprawie propozycji LP dotyczących wzmocnienia ochrony leśnych zasobów przyrodniczych i wyznaczenia starolasów.
Jesteśmy świadomi potrzeby wyznaczenia starolasów, braliśmy udział w tworzeniu europejskich wytycznych definiujących starolasy i lasy pierwotne. W tej chwili takie lasy są identyfikowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Ta forma będzie funkcjonowała w Europie na równi z rezerwatami przyrody.
- Nasze działania są wieloetapowe i prace trwają na wszystkich szczeblach organizacji; od wytypowania i preselekcji lasów spełniających kryteria poprzez weryfikację terenową. Precyzowanie wyznaczonych terenów to żmudny proces terenowy – komentuje Jerzy Fijas, z-ca dyrektora ds. zrównoważonej gospodarki leśnej.
W ramach naszej strategii planujemy ograniczyć lub całkowicie wyeliminować pozyskiwanie drewna na 17% zarządzanej przez nas powierzchni leśnej, co obejmuje ponad 1,2 mln hektarów. Szczególną uwagę poświęcamy właśnie dziś starolasom, które wymagają dodatkowej ochrony, aby zachować ich unikalny charakter i kluczową rolę w ekosystemie.
Dlaczego starolasy są tak ważne?
Dojrzałe, stabilne i zgodne z siedliskiem drzewostany są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej, regulacji klimatu oraz zapewnienia siedlisk dla licznych gatunków roślin, zwierząt i grzybów. Dlatego szczegółowo weryfikujemy w terenie wszystkie wskazane obszary, aby zapewnić ich optymalną ochronę.
Zachęcamy do śledzenia naszych działań i dzielenia się opiniami.
W dobie zmian klimatu ochrona starolasów to wspólna odpowiedzialność za przyszłość lasów Europy.
