Hodowla lasu

Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Hodowla lasu korzysta z dorobku nauk przyrodniczych, m.in. klimatologii, gleboznawstwa, botaniki czy fizjologii roślin. W pracach hodowlanych leśnicy dążą do dostosowania składu gatunkowego lasu do siedliska. Dzięki temu las jest bardziej odporny na zagrożenia.

Las, jeśli nie powstał w sposób naturalny, jest sadzony przez leśników. Sadzonki hoduje się w szkółkach. Uprawy są poddawane zabiegom pielęgnacyjnym i ochronnym. Mają one stworzyć optymalne warunki wzrostu dla drzew najbardziej pożądanych w składzie gatunkowym rosnącego drzewostanu. Ostatnim elementem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było odnowienie lasu, w sposób optymalny dla wymagań rosnących gatunków drzew.

 

Odnowienia możemy podzielić na odnowienia sztuczne, czyli sadzenie sadzonek lub wysiewanie nasion przez człowieka, oraz odnowienia naturalne, czyli zjawisko samoistnego powstania młodego pokolenia drzew pod okapem drzewostanu lub w jego sąsiedztwie. Odnowienia naturalne w lasach zagospodarowanych nie przebiegają zazwyczaj żywiołowo, lecz są kierowane przez człowieka. Prace polegają na spulchnieniu gleby pod okapem drzewostanu w roku, w którym spodziewany jest duży urodzaj nasion, oraz rozluźnieniu drzew, tak by do dna lasu dochodziła odpowiednia ilość światła.

Kolejnym etapem hodowania drzewostanów jest pielęgnowanie upraw. Polega ono na wykaszaniu chwastów wśród drzewek. Równocześnie wykonuje się cięcia pielęgnacyjne, które w zależności od wieku drzewostanu mają inny charakter i noszą inną nazwę: czyszczenia wczesne w okresie uprawy, czyszczenia późne w okresie młodnika, trzebieże wczesne w okresie dojrzewania drzewostanu oraz trzebieże późne w okresie dojrzałości drzewostanu.

Następną czynnością jest wprowadzanie sadzonek gatunków drzew i krzewów, które mogą stworzyć dolne warstwy drzewostanu, tzw. podszytu. Podszyt sadzony jest na siedliskach ubogich, gdzie z powodu niedoboru związków pokarmowych lub wody gatunki drzewiaste mają niewielką szansę wytworzenia dolnego piętra drzewostanu.

Na siedliskach żyznych, zalesionych przed laty głównie sosną, wprowadzamy obecnie pod osłoną istniejącego drzewostanu dąb i buk.

Zasady hodowli lasu

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Akcja "Stroisz 2024"

Akcja "Stroisz 2024"

Ostatnie dni października to okres wytężonej pracy Straży Leśnej, związany ze zbliżającym się dniem Wszystkich Świętych i nasilonymi w tym czasie kradzieżami stroiszu.

Stroiszem nazywamy gałązki drzew i krzewów iglastych wykorzystywane do wykonywania wieńców, wiązanek i innych dekoracji.

Tradycja zdobienia grobów wiązankami na bazie gałązek świerkowych i jodłowych jest ważnym elementem naszej kultury i pamięci o bliskich zmarłych.

Niestety, pozyskiwanie stroiszu w sposób nieuprawniony i z nielegalnych źródeł, może mieć negatywne konsekwencje dla lasu.

Każdego roku, Lasy Państwowe przy współpracy ze służbami mundurowymi prowadzą działania związane z patrolowaniem terenów leśnych pod kątem zwalczania procederu nielegalnego pozyskiwania stroiszu.

Strażnicy leśni, w celu wykrycia sprawców niszczenia drzewek iglastych, mogą posługiwać się urządzeniami służącymi do monitoringu wizyjnego (kamery, fotopułapki).

Osoby dokonujące leśnego szkodnictwa leśnego ujęte na gorącym uczynku, muszą się liczyć z karami. Mandat za kradzież stroiszu wynosi do 500 zł, a sprawy często są także kierowane do sądu.

Część nadleśnictw w swojej ofercie sprzedaży detalicznej może posiadać również stroisz. Pozyskiwany jest on jako produkt uboczny powstający podczas wykonywania zabiegów pielęgnacyjnych w uprawach i młodnikach iglastych.

Leśnicy apelują o świadome kupowanie wieńców i wiązanek oraz innych elementów dekoracyjnych na bazie stroiszu tak, by nie przyczyniać się do szkód przyrodniczych i gospodarczych w lasach.