PARKI KRAJOBRAZOWE
Stążka (fot.: Jarosław Gorączkowski)
Nad Jeziorem Długim (fot.: M. P. Chybowscy)
Parki krajobrazowe tworzy się na terenach o wyjątkowych walorach przyrodniczych i estetyczno-krajobrazowych. Mamy ich w Polsce 125. Zajmują 2,5 mln ha, z czego blisko 1,3 mln ha to lasy.
Zaborski Park Krajobrazowy
Park powstał 28.02.1990 roku (Uchwała nr 11/68/90 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 28 lutego 1990 roku). Początkowo nosił nazwę Chojnicki Park Krajobrazowy. W 1991 roku został przemianowany na Zaborski Park Krajobrazowy (Rozporządzenie nr 1/91 Wojewody Bydgoskiego z dnia 12 stycznia 1991 roku). Powierzchnia jego wynosi 34026 ha, w tym na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Rytel 6290,38 ha. Park położony jest w północno – zachodniej części Borów Tucholskich na Równinie Charzykowskiej, na południowo – zachodnim skraju województwa pomorskiego.
Tucholski Park Krajobrazowy
Utworzony został 9 grudnia 1985 roku uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy. Jego powierzchnia wynosi 36983 ha, w tym na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Rytel (obręb leśny Rytel) 6660,20 ha. Park położony jest w granicach dwóch województw: kujawsko – pomorskiego i pomorskiego. Lasy zajmują 86,1% powierzchni parku, a głównym gatunkiem ich drzewostanu jest sosna z niewielką domieszką innych gatunków. Pozostałą część parku stanowią użytki rolne, wody, nieużytki, tereny zabudowane, drogi i inne
Najnowsze aktualności
Lasy i georóżnorodność – dziedzictwo naturalne dla przyszłych pokoleń
Lasy i georóżnorodność – dziedzictwo naturalne dla przyszłych pokoleń
Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy oraz Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe podpisały porozumienie o współpracy, koncentrujące się na ochronie środowiska i przeciwdziałaniu skutkom zmian klimatu.
Porozumienie podpisali prof. Krzysztof Szamałek – dyrektor PIG-PIBW oraz Witold Koss – dyrektor generalny Lasów Państwowych.
W centrum wspólnych działań znajdzie się hydrologia – bo coraz dłuższe susze, przeplatane ulewnymi deszczami, to realne zagrożenie dla ludzi, przyrody i gospodarki.
Efektem współpracy będą m.in.:
🔹badania nad obiegiem wody w środowisku,
🔹lepsze prognozowanie ryzyka powodzi i susz,
🔹planowanie adaptacyjne wobec kryzysu klimatycznego,
🔹wspólne projekty B+R,
🔹wdrażanie innowacyjnych rozwiązań środowiskowych.
To krok w stronę bezpiecznej, zrównoważonej przyszłości, opartej na wiedzy, interdyscyplinarnej współpracy i trosce o dziedzictwo naturalne.
